Na mijn studie theologie in Leiden heb ik mijn kerkelijke opleiding gevolgd aan de Universiteit van Amsterdam en het Doopsgezind Seminarium. Sinds 1991 ben ik werkzaam als dominee eerst in verbinding met een gemeente nu als ZZP’er. Ik ga regelmatig voor in zowel Doopsgezinde gemeenten (o.a. in Rotterdam, Den Haag en Koog aan de Zaan) als in PKN-gemeenten (o.a. in Mijdrecht, Zaandijk, Voorthuizen en Zeist West). Mijn passie voor preken heeft te maken met mijn fascinatie voor inspiratie door de Heilige Geest en hoe die doorgegeven kan worden in de preek.

Bij het schrijven van een preek ben ik mij ervan bewust dat de omstandigheden waarin je verkeert, de context van de hoorder en van de schrijver van het (bijbel)verhaal ertoe doen.  Het boeit me hoe menselijke ervaringen het verhaal kleuren en wat er gebeurt als je daar het bijbelse verhaal tegenover zet. Soms is dat heel confronterend, soms geeft het de troost der herkenning. Spelen met woorden doe ik graag, en ik probeer inspiratie zo over te brengen dat het mensen wezenlijk raakt; waardoor Het verhaal ons verhaal wordt.

Het is elke zondag weer zoeken naar woorden die betekenis hebben en uitstijgen boven losse verhalen, beelden, rituelen en muziek. Woorden die laten zien wat ons als mensen samenbrengt en die betekenis kunnen geven aan het leven van alledag. Juist omdat het vergankelijke van ons bestaan angst kan inboezemen streven mensen graag naar eeuwigheid, naar iets blijvends dat ons overleefd. Zelf droom ik ervan dat ik ooit een roman ga schrijven die iedereen gelezen moet hebben.

Ik beschouw het als dat mijn taak om als herder en leraar troost te bieden aan wie dat nodig hebben. Om onze ervaringen in het licht te zetten en ons zo bewust te worden van oogkleppen en blinde vlekken. Elke keer zal mijn preek anders klinken en verstaan worden door de diverse kerkgangers. Want misschien gelooft de een maar een beetje, is de ander overvallen door twijfel en weet een derde het zeker.

Daarom blijf ik vertellen.