pasen

Titus

Henriette Columns

titus1Titus 3:4-7

Maar toen zijn de goedheid en mensenliefde van God, onze redder, openbaar geworden en heeft hij ons gered, niet vanwege onze rechtvaardige daden, maar uit barmhartigheid. Hij heeft ons gered door het bad van de wedergeboorte en de vernieuwende kracht van de heilige Geest, die hij door Jezus Christus, onze redder, rijkelijk over ons heeft uitgegoten. Zo zijn wij door zijn genade als rechtvaardigen aangenomen en krijgen we deel aan het eeuwige leven waarop we hopen.

We zijn met elkaar op weg naar Pasen. In de diensten lezen we over de bevrijding van de Israëlieten uit Egypte. De doortocht door de Schelfzee werd door hen beleefd als de verlossing bij uitstek. Daar hield het niet op, God trok met zijn volk mee de woestijn in. Gaf hen in de vorm van een wolk of een vuurkolom de richting aan, waar zij heen moesten.
Ons geloof begint met een ontmoeting met God, in Jezus Christus. Om vrij te worden moeten wij ook door water gaan, het bad van wedergeboorte waar Titus over spreekt. Toentertijd was het gebruikelijk om de tijd voor je bekering aan te duiden met slavernij. Geraakt worden door de Heilige Geest is een erva­ring van bevrijding. Het bad der wedergeboorte is de doop, een  teken dat een mens zich innerlijk en uiterlijk vernieuwd voelt. Titus waarschuwt, dit gebeurt je niet op grond van je verdiensten. Dus wij mogen nooit op ons geloof laten voor­staan. Het kernbegrip barmhartigheid van God, die bepaald onze houding tegenover onze medemensen. Door onze medemensen net zo te behandelen als God met ons doet, trachten we God zichtbaar te maken in deze wereld.
Ondanks het feit dat God lang niet altijd zichtbaar is voor ons, wij willen toch dat be­vrijdingsfeest, Pasen, vieren. Want geloven is hoop hebben dat het anders kan; geloven is een werkwoord, het sluit altijd een ander in.

Wij hoeven niet allemaal op dezelfde manier te verwoorden hoe te geloven, laten we elkaar vooral niet verketteren of buiten de kerk plaatsen vanwege ongeloof. Kunnen we elkaar aanvaarden zoals wij zijn? Herkennen we bij de ander de bevrijding, de vernieuwing?
Hoe geven we dat gestalte in het dagelijks leven? Nu we niet begeleid worden door een wolk of een vuurkolom wil dat toch niet zeggen dat wij ons niet door God of geloof geleid voelen. De geest staat ons bij en we kunnen bij elkaar steun zoeken. Samen maken wij ons sterk voor Gods toekomst. Ik wens u inspirerende Paasdagen toe.

 

 

Pasen

Henriette Preken , ,

preekpasen1Johannes 6: 1-15

De bewegingen van het licht van Hans Andreus

Zusters en broeders,

De Heer is waarlijk opgestaan!
In Trouw stond woensdag met een grote kop een uitspraak van mijn collega-dominee uit Amsterdam, Henk Leegte: ‘Baby is leuker dan man aan het kruis’ ofwel aan Kerstmis hechten mensen meer religieuze waarde dan aan Pasen. Een geboorte spreekt voor zichzelf als een nieuw begin, maar dat Pasen het eigenlijke nieuwe begin is, is een stuk lastiger te duiden.
Het gaat met Pasen om meer dan een dode die weer levend geworden is zoals Lazarus, want die stierf uiteindelijk toch. Pasen is het feest van de Opstanding, een vorm van leven die door de dood heengaat, waar de dood geen grip op heeft. Het mooiste beeld daarvoor vinden we bij Paulus als hij vertelt over de graankorrel die in de aarde gestopt wordt en moet sterven om weer opnieuw te kunnen ontkiemen en tot volle wasdom te komen. Sterven om nieuw leven te krijgen is de Christelijke verbeelding van Pasen. Of we nu spreken over: het offer, of het Lam Gods dat de zonden van de wereld wegneemt òf over het Brood des levens. We blijven met beelden cirkelen om dat ene wonderlijke feit: de Heer is waarlijk opgestaan! Het kind dat met Kerst in de broodbak gelegd werd in het broodhuis Bethlehem is nu werkelijk het levende brood geworden! Jezus heeft zichzelf gedeeld als brood voor zijn leerlingen, opdat ze met Hem verbonden zouden blijven door de dood heen.

Vanmorgen wil ik U met behulp van de woorden ‘licht en brood’ vertellen over Pasen. Dat lijkt een wonderlijke combinatie, het eerste licht en het brood des levens, maar ja: bedenk dan dat zonder licht niets kan groeien en zonder voedsel is er geen leven mogelijk. Dus het eerste licht en het brood des levens horen bij elkaar. Zoals wij brood nodig hebben om te leven, zo symboliseert Jezus zichzelf als het broodnodige voedsel om eeuwig te leven. Hij is het leven en schenkt het eeuwige leven aan iedereen die in Hem gelooft. Vanmorgen vertelde Johannes hoe Jezus tot de Joden sprak over het brood des levens en zij vroegen zij Hem: ‘Heer, geef ons altijd dit brood’. Hoe letterlijk moeten we dit nemen? Jezus als ons brood? Johannes geeft ons echter een beeld, waardoor duidelijk wordt wie Jezus is.

Lees meer