Naar aanleiding van het nieuwe jaarthema ‘toekomstmuziek’ willen we nu gaan kijken naar toekomstvisioenen uit de bijbel.
Zodra ik over het thema hoorde begon meteen in mijn hoofd het liedje te zingen:
Nu gaan de bloemen nog dood, nu gaat de zon nog onder. En geen mens kan zonder water en zonder brood.
Stil maar, wacht maar, alles wordt nieuw, de hemel en de aarde (2x).
Dit is gebaseerd op de tekst uit de Openbaring van Johannes, hoofdstuk 21: 1-5:
‘Ik zag een nieuwe hemel en een nieuwe aarde. De tegenwoordige hemel en aarde waren er niet meer. En ook de zee was verdwenen. Ik zag de heilige stad, een nieuw Jeruzalem, van God uit de hemel neerdalen. Zij zag er feestelijk uit, als een bruid die zich voor haar man heeft mooi gemaakt. Ik hoorde een luide stem uit de troon zeggen: Gods huis staat nu bij de mensen! Hij zal bij hen wonen. Zij zullen zijn volk zijn, en Hij zal zelf bij hen zijn. Hij zal alle tranen van hun ogen afwissen en er zal geen dood meer zijn. Van verdriet, van rouw en pijn zal geen sprake meer zijn. Dat hoort allemaal bij de oude wereld en die is voorgoed voorbij. Hij die op de troon zat, zei: Ik maak alles nieuw.’
Zoals de eerste bladzijden van de bijbel beginnen met een paradijselijke situatie, zo eindigt de bijbel daar ook mee. In het begin heet het: En zie, het was zeer goed. Aan het eind klinkt er: En zie, het is alles nieuw geworden. Het boek Openbaring eindigt met een beschrijving van de toekomst in zulke mooie woorden dat die bij mensen die het horen een verlangen oproepen: Was het maar zover! Zo leerde ik op zondagschool zingen ‘stil maar, wacht maar, alles wordt nieuw’. Maar op een gegeven moment kwam ter sprake dat we ons helemaal niet konden vinden in de tekst ‘stil maar, wacht maar’…. en we maakten er ‘stil maar, werk maar’ van. Terwijl ik nu zit te schrijven besef ik dat hoe troostend de tekst uit Openbaring ook is, en of we nu deze wel of niet letterlijk geloven, ik me afvraag waarom we opgeroepen worden om stil te wachten of te werken. Dopers noemen zich graag de stillen in den lande. Zullen we dit jaar eens die stilte verbreken en de toekomstmuziek letterlijk nemen? Hardop zingen, dromen, praten en leren?Helaas zullen we blijven zingen dat nu de bloemen nog dood gaan, en dierbare mensen, dat we niet kunnen leven zonder water en brood, al zijn de voorraden niet eerlijk verdeeld over de wereld. Maar we mogen wel het refrein uit volle borst herhalen: ‘Zing maar, werk maar, alles wordt nieuw, de hemel en de aarde!’